Τροχαντηρίτιδα του ισχίου

• Περιγραφή - Αιτιολογία:

      Η τροχαντηρίτιδα του ισχίου εμφανίζεται όταν φλεγμαίνει ο θύλακος που βρίσκεται ανάμεσα στον μείζονα τροχαντήρα        και στα μαλακά μόρια στο πλάι του ισχίου.     ​

​

• Συμπτώματα:

      Το βασικό σύμπτωμα της τροχαντηρίτιδας του ισχίου είναι ο πόνος στην περιοχή του ισχίου, ο οποίος συχνά                  επεκτείνεται στην περιοχή του γλουτού. Στην αρχή ο πόνος είναι έντονος και εντοπισμένος, ενώ με την πάροδο του            χρόνου γίνεται περισσότερο βύθιος σαν μια ενόχληση και επεκτείνεται σε μεγαλύτερη περιοχή. 

      Τα συμπτώματα είναι εντονότερα το βράδυ, ειδικότερα αν ξαπλώνετε από την μεριά που πάσχει, όταν σηκώνεστε από        την καρέκλα μετά από αρκετή ώρα και μετά από παρατεταμένη βάδιση ή χρήση της σκάλας.  

 

•  Παράγοντες κινδύνου:​

       Η τροχαντηρίτιδα του ισχίου εμφανίζεται πιο συχνά σε γυναίκες μέσης ή μεγαλύτερης ηλικίας, ενώ είναι πιο σπάνια         σε νέα άτομα και σε άντρες. 

       Οι παρακάτω παράγοντες κινδύνου ενοχοποιούνται για την εμφάνισης τροχαντηρίτιδας του ισχίου:

1. Επαναλαμβανόμενοι τραυματισμοί: αυτοί μπορεί να συμβούν κατά το τρέξιμο, την ποδηλασία, τον ανέβασμα και κατέβασμα σκάλας και την ορθοστασία για μακροχρόνιο διάστημα και πολλαπλές επαναλήψεις.

2. Τραυματισμός του ισχίου: μετά από πτώση στο πλάι του ισχίου ή αν κάποιος ξαπλώνει στη μεριά αυτή για μεγάλο χρονικό διάστημα

3. Καταστάσεις της σπονδυλικής στήλης: όπως είναι η σκολίωση, η αρθρίτιδα της κατώτερης μοίρας της σπονδυλικής στήλης και άλλες παθήσεις που μπορεί να επηρεάσουν τον τρόπο βάδισης

4. Ανισοσκελία: όταν το ένα από τα δυο πόδια είναι σημαντικά πιο κοντό από το άλλο μπορεί να δημιουργεί δυσχέρεια στη βάδιση και να προκαλεί ερεθισμό του θυλάκου στην περιοχή του τροχαντήρα

5. Προηγούμενο χειρουργείο: στην περιοχή του ισχίου ή η παρουσία υλικών ολικής αρθροπλαστικής μπορεί να ερεθίσουν το θύλακο

6. Ρευματοειδής αρθρίτιδα: η νόσος του συνδετικού ιστού αυξάνει την πιθανότητα να υπάρξει ερεθισμός του θυλάκου

7. Εναποθέσεις ασβεστίου ή οστικά εξογκώματα: μπορεί να προκαλέσουν μηχανικό ερεθισμό του θυλάκου

 

• Διάγνωση:
  Ο γιατρός αρχικά θα λάβει το ιστορικό, θα σας ρωτήσει για το χρόνο εμφάνισης των συμπτωμάτων, τη διάρκεια και τη συχνότητα και τις κινήσεις που προκαλούν επιδείνωση. Μετά θα σας εξετάσει στην περιοχή του ισχίου και θα αναζητήσει την περιοχή με την μεγαλύτερη ευαισθησία. 

       Μπορεί να χρειαστεί να πραγματοποιήσει μια σειρά εξετάσεων για να αποκλείσει τραυματισμό σε κάποια άλλη                   περιοχή του ισχίου όπως για παράδειγμα απλή ακτινογραφία, αξονική ή μαγνητική τομογραφία. 

 

• Θεραπεία:  ​

​​

       Συντηρητική αντιμετώπιση: η αρχική αντιμετώπιση είναι συντηρητική. Πολλοί ασθενείς μπορεί να βρουν 

       ανακούφιση στα συμπτώματα τους με απλές αλλαγές στον τρόπο ζωής. Ειδικότερα:

       1) Τροποποίηση των δραστηριοτήτων: αποφυγή δραστηριοτήτων που επιδεινώνουν τα συμπτώματα 

       2) Χρήση ΜΣΑΦ φαρμάκων: η χρήση των φαρμάκων αυτών πρέπει να γίνεται με σύνεση και για μικρό χρονικό

           διάστημα

       3) Χρησιμοποίηση βοηθημάτων: όπως για παράδειγμα ένα μπαστούνι ή πατερίτσες για ένα σύντομο χρονικό

           διάστημα

       4) Φυσικοθεραπεία: ο γιατρός μπορεί να σας παραπέμψει για συνεδρίες φυσικοθεραπείας με στόχο να

           πραγματοποιήσετε διατάσεις της λαγονοκνημιαίας ταινίας και να ενδυναμώσετε τους μύες της περιοχής του ισχίου/

           γλουτού. Άλλες μέθοδοι που θα βοηθήσουν είναι το μασάζ, η χρήση κρυοθεραπείας ή θερμών επιθεμάτων ή το

           υπέρηχο.

        5) Ενέσεις κορτιζόνης: ο γιατρός μπορεί να σας προσφέρει μια ένεση κορτιζόνης σε συνδιασμό με τοπικό

            αναισθητικό η οποία μπορεί να βοηθήσει στην ύφεση των συμπτωμάτων σας. Η ένεση πραγματοποιείται στην

            περιοχή του θυλάκου και μπορεί να προσφέρει παροδική ή μόνιμη ανακούφιση. Αν τα συμπτώματα επανέλθουν,

            τότε ο γιατρός μπορεί να επαναλάβει την ένεση. Οι πολλαπλές επαναλήψεις των ενέσεων δεν προτείνονται αφού

            υπάρχει ο κίνδυνος πρόκλησης βλάβης των παρακείμενων μαλακών μορίων.

 

         Χειρουργική αντιμετώπιση: στη μεγαλύτερη πλειοψηφία των περιπτώσεων, τα παραπάνω μέτρα συμβάλλουν

         στην ύφεση των συμπτωμάτων. Σε αποτυχία τους προτείνεται χειρουργική αφαίρεση του θυλάκου. 

         

• Αποκατάσταση:

      Μετά τη χειρουργική αφαίρεση του θυλάκου ακολουθεί μια σύντομη περίοδος αποκατάστασης. Για μερικές μέρες

      υπάρχει ευαισθησία στην περιοχή του χειρουργείου. Επίσης, συνίσταται η χρήση μπαστουνιού ή βακτηριών για

      σύντομο χρονικό διάστημα.

 

• Πρόληψη:

      Τα ακόλουθα μέτρα μπορεί να συμβάλλουν στον περιορισμό της φλεγμονής και των συμπτωμάτων:

      1) αποφυγή επαναλαμβανόμενων δραστηριοτήτων που ερεθίζουν την περιοχή των ισχίων

      2) περιορισμός του σωματικού βάρους 

      3) διόρθωση ανισοσκελίας με τοποθέτηση ανυψωτικών πάτων υποδυμάτων

      4) διατήρηση της μυικής ενδυνάμωσης των μυών της περιοχής του ισχίου