Ρήξη προσθίου χιαστού συνδέσμου

• Περιγραφή:

       Η κάκωση του πρόσθιου χιαστού συνδέσμου είναι ιδιαίτερα συχνή κατά την άθληση και μπορεί να αφορά σε         

       μερική ή πλήρη ρήξη του συνδέσμου. Συχνότερες είναι οι τελευταίες.

       Ο συνήθης μηχανισμός περιλαμβάνει την καθήλωση της κνήμης στο έδαφος και της εξωτερικής στροφής του

       μηριαίου με το γόνατο μερικώς λυγισμένο.

 

• Αιτιολογία:

      Ο τραυματισμός του προσθίου χιαστού συνδέσμου, μπορεί να γίνει με αρκετούς τρόπους:

1. απότομη αλλαγή της κατεύθυνσης

2. απότομο σταμάτημα

3. επιβράδυνση κατά το τρέξιμο

4. μη ελεγχόμενη προσγείωση κατα τη διενέργεια άλματος

5. απευθείας πλήξη όπως για παράδειγμα στο ποδόσφαιρο 

​

• Συμπτώματα:

     Όταν τραυματιστεί ο πρόσθιος χιαστός σύνδεσμος, ο ασθενής συνήθως αισθάνεται ένα "ποπ" ή μπορεί το            

     γόνατο να γίνει ασταθές και να χάσει την ισορροπία του. Άλλα συμπτώματα περιλαμβάνουν:

1. πόνο και οίδημα του γόνατος που εμφανίζεται μέσα στο πρώτο 24ώρο

2. περιορισμό του εύρους κίνησης του γόνατος

3. ευαισθησία ή πόνο στην ψηλάφηση αντίστοιχα με την αρθρική επιφάνεια 

4. δυσκολία κατά τη βάδιση   

​

• Διάγνωση:

      Αφού ο γιατρός λάβει αναλυτικό ιστορικό θα προχωρήσει στην κλινική εξέταση. Με μια σειρά κλινικών δοκιμασιών θα

      τεθεί η υποψία για τη ρήξη του προσθίου χιαστού συνδέσμου. Η οριστική διάγνωση τίθεται με τη διενέργεια

      μαγνητικής τομογραφίας η οποία θα αναδείξει και άλλες συνοδές κακώσεις.  

​

• Θεραπεία:  

       Στην άμεση μετατραυματική περίοδο ο γιατρός θα σας συστήσει περίδεση και ανύψωση του σκέλους, την            

       εφαρμογή νάρθηκα, χρήση βακτηρίων για αποφόρτιση και έναρξη παγοθεραπεία. Ταυτόχρονα θα ξεκινήσετε

       πρωτόκολλο φυσικοθεραπείας. 

​

       Για την επιλογή της συντηρητικής ή χειρουργικής αντιμετώπισης της ρήξης του προσθίου χιαστού

       συνδέσμου πρέπει να αξιολογούνται παράμετροι όπως:

1. η γενική κατάσταση του ασθενούς

2. ​πόσο σταθερό/ασταθές αισθάνεται το γόνατο του

3. άλλες συνοδές κακώσεις στοιχείων του γόνατος

4. πόσο δραστήριος/αθλητικός είναι ο ασθενής 

     

       Η χρόνια αστάθεια του γόνατος δημιουργεί αίσθημα ανασφάλειας στον ασθενή και δυσκολία επιστροφής του στις

       καθημερινές δραστηριότητες και την άθληση. Επιπρόσθετα, οι επαναλαμβανόμενοι τραυματισμοί που οφείλονται στην

       αστάθεια μπορεί να οδηγήσουν σε χόνδρινες βλάβες, ρήξη των μηνίσκων και άλλες με συνέπεια τη μεσοπρόθεσμη

       δημιουργία αρθρίτιδας της άρθρωσης του γόνατος.

       Ο χειρουργός θα συναξιολογήσει τα ανωτέρω και θα σας προτείνει την ενδεδειγμένη θεραπεία για την περίπτωση 

       σας.

​

• Αρθροσκοπική ανακατασκευή του προσθίου χιαστού συνδέσμου:

       Ο ασθενής προεγχειρητικά υποβάλλεται σε εντατικό πρόγραμμα φυσικοθεραπείας, με στόχο την επίτευξη πλήρους

       εύρους κίνησης της άρθρωσης του γόνατος και την μυική ενδυνάμωση.

       Υπάρχουν διαφορετικές επιλογές μοσχεύματος (οπίσθιοι μηριαίοι, επιγονατιδικός τένοντας ή ο τένοντας του

       τετρακεφάλου) που χρησιμοποιούνται ανάλογα με την περίπτωση.

       

       Η αρθροσκόπιση γίνεται μέσω δυο μικρών οπών στην μπροστινή επιφάνεια του γόνατος. Με μια επιπρόσθετη μικρή

       τομή γίνεται η λήψη του μοσχεύματος. Στη συνέχεια παρασκευάζεται το μηριαίο και το κνημιαίο τούνελ, το μόσχευμα

       τοποθετείται στη θέση του και σταθεροποιείται με δυο κουμπιά. Άλλες συνοδές βλάβες αντιμετωπίζονται και στο τέλος

       ελέγχεται η προσθιοπίσθια και η στροφική σταθερότητα του γόνατος. 

​​

• Μετεγχειρητική αποκατάσταση:

        Ο ασθενής επιστρέφει άμεσα στο σπίτι του, τις περισσότερες φορές την ίδια μέρα. Συνίσταται η χρήση βακτηριών για

        χρονικό διάστημα που καθορίζεται ανάλογα με την πολυπλοκότητα του χειρουργείου και τις συνοδές κακώσεις που

        επιδιορθώθηκαν καθώς και η χρήση νάρθηκα γόνατος. 

        Άμεσα μετεγχειρητικά αρχίζει εξειδικευμένο πρωτόκολλο αποκατάστασης με στενή και συχνή συνεργασία με το

        φυσικοθεραπευτή.