Αρθρίτιδα του ισχίου

• Περιγραφή:

       Η οστεοαρθρίτιδα του ισχίου επηρεάζει κυρίως άτομα ηλικίας μεγαλύτερης των 50 ετών, ωστόσο                               μπορεί να εμφανιστεί και σε νεότερα.

       Ο χόνδρος σταδιακά εκφυλίζεται και οι αρθρικές επιφάνειες γίνονται πιο τραχείες. Επίσης το                                   διάστημα της άρθρωσης μειώνεται, με αποτέλεσμα να φτάσει σε σημείο όπου η κεφαλή του μηριαίου να                 τρίβεται στο οστό της κοτύλης.         

​​

•  Αιτιολογία:

       Υπάρχει μια σειρά από παράγοντες οι οποίοι συσχετίζονται με την εμφάνιση οστεοαρθρίτιδας της                             άρθρωσης του ισχίου. Αυτοί είναι:

1. Αύξηση της ηλικίας

2. Οικογενειακό ιστορικό αρθρίτιδας

3. Προηγούμενη κάκωση/τραυματισμός του ισχίου

4. Παχυσαρκία

5. Συγγενής δυσπλασία του ισχίου κατά τη γέννηση

 

• Συμπτώματα:

​       Οι ασθενείς παραπονιούνται κυρίως για πόνο ο οποίος συνήθως αναπτύσσεται προοδευτικά με την                         πάροδο των χρόνων. Επίσης, σταδιακά μπορεί να εμφανίζουν δυσκαμψία η οποία είναι εντονότερη τις                     πρωινές ώρες ή αν κάθονται για αρκετό διάστημα. Ο πόνος σταδιακά γίνεται πιο έντονος και πιο                               συχνός και μπορεί να είναι παρουσιάζεται κατά την ανάπαυση ή στον ύπνο.

       Άλλα συμπτώματα είναι:      

1. Πόνος στην περιοχή του ισχίου ή του μηρού που μπορεί να επεκτείνεται στο γλουτό

2. Πόνος που επιδεινώνεται μετά από έντονη δραστηριότητα

3. Δυσκαμψία του ισχίου που κάνει δύσκολη τη βάδιση και το σκύψιμο

4. Αίσθημα "κλειδώματος" της άρθρωσης και κριγμού κατά την βάδιση που οφείλεται στα ελεύθερα τεμάχια χόνδρου

5. Περιορισμός του εύρους κίνησης της άρθρωσης του ισχίου που επηρεάζει τη βάδιση και συχνά δημιουργεί χωλότητα

6. Πόνος στο ισχίο τις κρύες μέρες του χειμώνα  

​​​

• Διάγνωση:​

       Ο γιατρός θα λάβει αναλυτικό ιστορικό και μετά θα σας εξετάσει. Θα αναζητήσει σημεία όπως:

1. Πόνο στην περιοχή του ισχίου και γύρω από αυτή

2. Το εύρος της ενεργητικής και παθητικής κίνησης της άρθρωσης

3. "Κριγμό" κατά την κίνηση της άρθρωσης

4. Πόνο όταν εφαρμόζεται πίεση πάνω στο ισχίο

5. Προβλήματα με τη βάδιση

6. Κάποια κάκωση στους μυς ή τους τένοντες που βρίσκονται πέριξ της άρθρωσης    

​

• Θεραπεία:

       Υπάρχει ένας αριθμός θεραπευτικών επιλογών οι οποίες έχουν στόχο να περιορίσουν τον πόνο της                         άρθρωσης και να βελτιώσουν την κινητικότητα του ασθενούς. 

       

       Συντηρητική αντιμετώπιση:

       Στα πρώιμα στάδια της νόσου η αντιμετώπιση είναι μη χειρουργική. Ο γιατρός θα σας προτείνει μια                         σειρά από μέτρα και παρεμβάσεις που περιλαμβάνουν τα ακόλουθα:

​​

1. Αλλαγή του τρόπου ζωής (lifestyle): με στόχο να προστατέψουν την άρθρωση από την καταπόνηση. Συγκεκριμένα συστήνεται αποφυγή δραστηριοτήτων που επιδεινώνουν τα συμπτώματα όπως για παράδειγμα είναι οι σκάλες.

      Επίσης προτείνεται η πραγματοποίηση πιο ήπιων αθλητικών δραστηριοτήτων όπως η κολύμβηση ή η                      ποδηλασία.

      Τέλος, η απώλεια σωματικού βάρους αποφορτίζει την άρθρωση με συνέπεια τον περιορισμό του πόνου και       

      την βελτίωση της κίνησης και λειτουργικότητας της άρθρωσης.   

​​​

2.   Φυσικοθεραπεία: ​Στοχευμένες ασκήσεις βελτιώνουν το εύρος κίνησης της άρθρωσης, αυξάνουν την                        ευελιξία και ενδυναμώνουν τις μυϊκές ομάδες του ισχίου και γενικότερα του κάτω άκρου.  Ο γιατρός σε             

      συνεργασία με το φυσικοθεραπευτή θα σχεδιάσουν ένα εξειδικευμένο πρόγραμμα ασκήσεων που θα             

      ανταποκρίνεται στις ανάγκες σας και στον τρόπο ζωής σας.  ​​

​​

3.   Βοηθήματα βάδισης: Η χρήση ενός μπαστουνιού, μιας βακτηρίας ή ενός "Π" μπορεί να βοηθήσουν τη                     βάδιση, να αποφορτίσουν την άρθρωση, να μειώσουν τον πόνο και να βελτιώσουν την κίνηση σας.                           Επίσης, μια σειρά από συσκευές που διαθέτουν μακρύ κοντάρι και αρπάγη στην άκρη είναι χρήσιμες                       στην σύλληψη αντικειμένων που βρίσκονται χαμηλά στο πάτωμα. Έτσι δεν χρειάζεται να κάνετε                                 κινήσεις που επιδεινώνουν τον πόνο.

​

4.   Φαρμακευτική αγωγή: Η παρακεταμόλη και τα μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα μπορούν να                       μετριάσουν τον πόνο και την φλεγμονή. Η λήψη τους πρέπει να γίνεται για μικρό χρονικό διάστημα γιατί       

     μπορεί να επηρεάσουν άλλα όργανα και μόνο μετά από συνεννόηση με το γιατρό.

​​

      Χειρουργική αντιμετώπιση:

      Σε αποτυχία της συντηρητικής αντιμετώπισης ο γιατρός θα σας προτείνει χειρουργική θεραπεία. Η                            βασική χειρουργική τεχνική είναι η ολική αρθροπλαστική ισχίου. Στο χειρουργείο αυτό,                                            αντικαθίσταται η κεφαλή του μηριαίου και η κοτύλη από μεταλλικές προθέσεις, ενώ οι αρθρικές                                  επιφάνειες μπορεί να είναι κατασκευασμένες από πλαστικό, μέταλλο ή κεραμικό.

      Όπως κάθε χειρουργείο, έτσι και στην ολική αρθροπλαστική ισχίου μπορεί να παρουσιαστούν κάποιες                      επιπλοκές. Ο χειρουργός έχει άριστη εξειδίκευση (fellowship) και πολυετή εμπειρία στην                                            πραγματοποίηση πολύπλοκων αρθροπλαστικών ισχίου αλλά και αναθεωρήσεων και μπορεί να σας                          εγγυηθεί άριστο αποτέλεσμα και ελαχιστοποίηση εμφάνισης κάποιας επιπλοκής.  

 

• Μετεγχειρητική Αποκατάσταση:

​      Ο πόνος που οφείλεται στην αρθρίτιδα εξαφανίζεται σχεδόν άμεσα μετά το χειρουργείο. Σε κάποιες                          περιπτώσεις συστήνεται η χρήση βακτηρίων για σύντομο χρονικό διάστημα, ενώ ο ασθενής συχνά                            ακολουθεί ένα μετεγχειρητικό πρόγραμμα φυσικοθεραπείας με στόχο τη μυϊκή ενδυνάμωση, τη                                  βελτίωση της κίνησης του και την σύντομη επιστροφή στις δραστηριότητες του.     

            ​

​